Ziemski początek i koniec
Starożytne koncepcje akcentujące przekonania o prawdziwym początku jednostki poprzedzającym jej fizyczne istnienie wyrażane takimi pojęciami jak inkarnacja, reinkarnacja, metempsychoza, transmigracja, przeznaczenie, wybranie, karma, predestynacja, opatrzność, matczyne dziewictwo coraz mniej oddziaływają na współczesnego odbiorcę. Podobnie koncepcje przekonywujące o pośmiertnym losie jednostek znane z takich symboli jak wniebowstąpienie, wniebowzięcie, zmartwychwstanie, wskrzeszenie, życie pozagrobowe, pochwycenie, przemienienie, nieśmiertelność, limbus, piekło, czyściec, niebo, nirwana przestają pobudzać technologicznie wypełnianą wyobraźnię ludzką.
Obecnie dyskusja publiczna przeniosła się na fizyczne etapy egzystencji człowieka. W ramach tego etapu rozważa się jego początek i koniec. Pomijane są więc kwestie ante conceptionem (przed poczęciem) i post mortem (pośmiertne) i dyskutowany ziemski początek człowieka (potencjalny w momencie zapłodnienia czy aktualny w późniejszych etapach podziału komórek) oraz jego fizyczny koniec (z różnymi definicjami śmierci). Związana jest z tym dyskusja dotycząca kwestii dopuszczalności aborcji i eutanazji. Dyskusja przesuwa początek i koniec człowieka na jego doczesny aspekt. Dotyczy początku i końca już w ramach jego życiowej egzystencji. Początek fizycznego życia i koniec życia niekoniecznie już wyznacza początek i koniec człowieka jako takiego.
Przechodzenie z niebiańskiego do ziemskiego początku i końca człowieka jest ograniczaniem okresu jego istnienia. Obecny rozwój technologii pozwala na przed-zapłodnieniową ingerencję w mający powstać byt ludzki (ingerencja w materiał genetyczny), co przywodzi na myśl starożytne koncepcje opatrzności, karmy, predestynacji czy też preegzystencji. Podobnie postępy naukowe przedłużają długość życia człowieka (poprawa warunków życia, medycyna) oraz prowadzą w kierunku możliwości jego powielenia (klonowanie), co z kolei przypomina koncepcje boskiego błogosławieństwa długowieczności czy pośmiertnej wieczności. Okazuje się więc, że niebiański początek i koniec jednostki skupia się obecnie na jej etapie ziemskim.